پاردایم ساختار بندی در مطالعات شهری

نویسندگان :

دردهه 1970 آنتوني گيدنزنظريه ساخت يابي(Structuration Theory) را ارائه كرد. گیدنز به دنبال آشتی عاملیت و ساختار قائل به رابطه متقابل دیالکتیکی بین کنش و ساختار است. وی با تلفیق دو نظریه، به نظریه ساختاربندی می رسدکه همان توالی عملکردهای اجتماعی است و در راستای زمان و مکان و تداوم در زندگی اجتماعی سامان می گیرد.گیدنز عاملیت و ساختار را یک پدیده دو وجهی می داند ، نه دو پدیده جدا از هم. هر کنش اجتماعی در برگیرنده ساختاری است و هر ساختاری به کنش-اجتماعی نیاز دارد و این دو در هم ادغام شده اند.نظریه ساختاری شدن با هدف پایان دادن به سلطه نط=ظریه هرمنوتیکی از یک سو و ساختار گرایی از سوی دیگر، به طرز پیچیده ای به تلفیقعناصری از این رهیافت ها و رهیافت های پیشین دیگر، می پردازد. هدف گیدنز از به کار گیری اطلاح ساختاری شدن که از زبان فرانسه گرفته شده است، تاکید بر جریان فعال زندگی اجتماعی و پرهیز از مفهوم ساختار به معنای امری بیرونی و صرفا الزام آور است که مد نظر ساختارگرایان بود در این مقاله ابتدا به بررسی نظریه ساختار بندی و آن گاه به بررسی دوگانگی ساختار ، عامیلیت و کنش می پردازیم.